بررسی تغییرات شاخص تن سنجی و ترکیب بدن دانشجویان پزشکی ورودی ۱۳۹۱ دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان در پایان سال اول تحصیلی

زمینه و هدف: مطالعات متعدد، وزن گیری در سال اول دانشجویی را گزارش نموده اند. هدف این مطالعه بررسی تغییرات شاخص تن سنجی و ترکیب بدن دانشجویان پزشکی ورودی 1391 دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان در پایان سال اول تحصیلی بود. مواد و روش ها: در این مطالعه طولی، کلیه دانشجویان رشته پزشکی ورودی سال 1391 به تعداد نفر 73به روش سرشماری مورد بررسی قرار گرفتند. برای هر دانشجو پرسش نامه فردی تکمیل گردید. سپس اندازه گیری های تن سنجی شامل قد و دور کمر با استفاده از متر نواری و برای اندازه گیری وزن و ترکیب بدن از دستگاه امپدانس بیوالکتریک bioelectrical impedance analysis (bia) استفاده و اندازه گیریها در سه مرحله ورود، پایان ترم اول و ترم دوم اانجام شد. آنالیز داده ها با استفاده از تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر و آزمون دقیق فیشر انجام شد. یافته ها: نتایج نشان داد در پایان مطالعه به استثنای درصد چربی، سایر متغیرها دست خوش کاهش شدند. اختلاف بین اندازه گیری های تن سنجی و ترکیب بدن در سه مقطع زمانی فقط در مورد دورکمر و درصد چربی بدن معنی دار بود (به ترتیب 044/0=p و 033/0=p). مقایسه متغیرهای دورکمر، نمایه توده بدن و همچنین درصد چربی بدن در دو جنس در زمان ورود و پایان مطالعه اختلاف آماری معنی داری نشان نداد . در پایان مطالعه درصد چاقی بر حسب درصد چربی نسبت به شاخص توده بدن و دورکمر کمتر بود (به ترتیب 2/10%، 22% و 3/15%)، همچنین کم وزنی نیز با معیار درصد چربی نسبت به شاخص توده بدن کمتر مشاهده شد (2/10% در مقابل 7/23). نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد، در پایان مطالعه تغییرات در مورد درصد چربی و دور کمر دارای اختلاف آماری معنی دار است. از ابتدای ورود تا پایان مطالعه اختلاف آماری معنی دار در شیوع چاقی و کم وزنی بر حسب سه معیار درصد چربی، شاخص توده بدن و دورکمر مشاهده نشد. واژه های کلیدی: شاخص های تن سنجی، ترکیب بدن، دانشجویان پزشکی، آنالیز امپدانس بیوالکتریک